#Landbouw #Duurzamelandbouw #Stikstofbeheer #Bacteriële inenting #Gewasefficiëntie #Milieubehoud #Agriculturele Innovatie
In een recente presentatie op Bean Day 2024 deelde universitair hoofddocent Paulo Pagliari inzichten in hun onderzoek, waarbij hij het potentieel van bacteriële inenting benadrukte om het stikstofbeheer in de landbouw radicaal te veranderen.
Bij het nastreven van duurzame landbouw blijft de zoektocht naar het optimaliseren van het gebruik van kunstmest en het maximaliseren van de gewasopbrengsten van cruciaal belang. Maak kennis met Azospirillum brasilense, een stikstofbindende bacterie die opmerkelijke doeltreffendheid vertoont bij het verminderen van de hoeveelheid stikstofmeststoffen voor droge eetbare bonen. Onder leiding van Paulo Pagliari en zijn team aan de Universiteit van Minnesota vormt deze innovatieve aanpak de sleutel tot aanzienlijke kostenbesparingen voor telers en milieubehoud.
Op Bean Day 2024 onderstreepte Pagliari de urgentie van het aannemen van strategieën om de stikstofinput te beperken, te midden van de stijgende kunstmestkosten en toenemende ecologische zorgen. De toepassing van Azospirillum brasilense als zaadentmiddel biedt een veelbelovende oplossing, waardoor de stikstofinput mogelijk met wel 25% kan worden verminderd.
Op basis van uitgebreide onderzoeken benadrukte Pagliari de consistente positieve reacties die werden waargenomen met Azospirillum brasilense in vergelijking met eerdere biologische producten. In tegenstelling tot eerdere pogingen waarbij de werkzaamheid ongrijpbaar was, heeft het gebruik van deze stikstofbindende bacterie veelbelovende resultaten opgeleverd bij verschillende gewassen, waaronder tarwe, maïs en nu ook zwarte bonen.
Terwijl de eerste tests soorten uit Brazilië importeerden, overweegt Pagliari de productie te lokaliseren om de toegankelijkheid en betaalbaarheid voor telers te garanderen. Door verschillende inentingssnelheden te testen naast verschillende bemestingsregimes, wil het team de benutting van Azospirillum brasilense optimaliseren, vooral in scenario's met middelmatige tot lage stikstoftoepassingen.
Er blijven echter uitdagingen bestaan, zoals blijkt uit de lagere opbrengsten die worden waargenomen bij volledige stikstofdosering. Pagliari benadrukte de noodzaak van verder onderzoek om de onderliggende factoren te ontrafelen die aan dit fenomeen bijdragen, van de dynamiek van de plantenpopulatie tot fysiologische stressoren.
Naarmate het onderzoek vordert, blijft het team van Pagliari zich inzetten voor het onderzoeken van de stikstofdynamiek, de totale stikstofverwijdering en het eiwitgehalte van bonen om de aanbevelingen voor telers te verfijnen. Met voortdurende steun en financiering komt het potentieel van bacteriële inenting om het stikstofbeheer in de landbouw radicaal te veranderen steeds dichterbij, wat een nieuw tijdperk van duurzame landbouwpraktijken inluidt.