#Siciliaanse landbouw #citruslandbouw #watertekort #landbouwcrisis #duurzamelandbouw #klimaatverandering #landbouwerfgoed #economischeimpact
In het hart van de citrusboomgaarden van Sicilië voltrekt zich een crisis. Alessandro Scire, een citrusboer in de vlakte van Catania, is met eigen ogen getuige van de verwoestende gevolgen van het aanhoudende watertekort. De eens zo weelderige sinaasappelbomen staan nu uitgedroogd, hun vruchten zijn onvolgroeid en onverkoopbaar vanwege het gebrek aan water. Dit is niet alleen een lokaal probleem; het bedreigt de ruggengraat van de Siciliaanse landbouw, die al eeuwenlang afhankelijk is van de citrusteelt.
De wortels van de citrusindustrie op Sicilië gaan diep, dateren uit het islamitische tijdperk van het eiland en bloeiden in de 19e eeuw. Van het dienen als remedie tegen scheurbuik tot het worden van een lucratief exportartikel, citrusvruchten hebben het agrarische landschap en de economie van Sicilië gevormd. De huidige watercrisis vormt echter een ongekende uitdaging, waarbij deze winter de droogste periode sinds 1921 markeert.
Voor boeren als Scire is de situatie nijpend. Met 80 hectare sinaasappelbomen onder zijn hoede ziet de toekomst er somber uit, omdat de droogte geen tekenen van verzachting vertoont. Ondanks pogingen om de impact te verzachten, zoals het toepassen van waterbesparende technieken en het aanpassen van de teeltpraktijken, blijft de omvang van de crisis escaleren.
Het historische watertekort op Sicilië is niet slechts een tijdelijke tegenslag, maar een ernstige bedreiging voor het agrarische erfgoed en de economische stabiliteit van de regio. Er zijn dringend maatregelen nodig om boeren te ondersteunen, te investeren in duurzame waterbeheerpraktijken en de citrussector in Sicilië voor de komende generaties veilig te stellen.